Exactly one month after we came back home again our local newspaper the Tubantia posted a nice article about our cycling trip.
We searched for contact with the Tubantia when we where still in Ushuaia. Reporter Hans Brok replied instantly and just a few days after our return in Holland he took his interview in our apartment, which was still full of unloaded moving boxes by that time.
"In de maand januari geen druppel alcohol drinken, doe je mee?"
Als je gezond bent, kun je keuzes maken voor een gezonde leefstijl. Als je ALS hebt, heb je niet zoveel te kiezen. Dan ziet je leven er heel anders uit. Daarom vragen we jou om mee te doen aan de 0%4ALS challenge.
Meedoen is heel simpel!
Doneer jij in december een bedrag en ben jij in januari alcoholvrij? Zo help je ALS de wereld uit te krijgen.
Voor meer informatie en donaties klik op de onderstaande afbeelding.
P.s. laat even een berichtje onderaan deze pagina achter zodat wij ook weten wie deze uitdaging allemaal met ons aangaan 😉
Pasen, meestal een weekend waarin het weer beter wordt en wat dus een weekend is wat uitnodigt om weg te gaan. Fijn weer naar buiten, vogels beginnen nesten te bouwen, fris groen blad begint weer uit te lopen en de eerste lammeren staan alweer in de wei.
Voor dit jaar waren de weersvoorspellingen echter niet zo goed, bij alle dagen op de weer-app stond een grijs wolkje met regen eronder. Onder de motto’s “vaak ben je te bang” en “volgend jaar in Amerika zal het ook vast wel eens regenen” hebben we toch eigenwijs ons tentje gepakt en zijn we op de fiets gestapt. Op naar de Veluwe, op naar Radio Kootwijk.
Radio Kootwijk blijft een bijzondere plek; een groot betonnen gebouw midden in een heide achtige omgeving. In de weide omtrek is er verder niet meer te vinden dan zandweggetjes, heide en bomen. Vlak na de eerste wereldoorlog is het gebouwd als communicatie station met onder andere Nederlands-Indië en andere Nederlandse koloniën uit die tijd.
Vlak bij Radio Kootwijk is een leuk Natuurkampeerterrein “De Harskamperdennen” Dit was ons eerste doel voor de vrijdagavond. Ondanks dat we pas na 12u ‘s middags vertrokken en de strakke wind tegen waren we mooi op tijd op het kampeerterrein. (Gelukkig klopte zoals zo vaak de weer-app niet en hielden we het gewoon droog)
Maar oeps… vergeten boodschappen te doen onderweg dus nog eerst even naar Harskamp voor een lekkere pasta maaltijd en andere lekkere dingen. Nogmaals aangekomen op het kampeerterrein geeft de teller voor die dag zo’n 90km aan en vervallen we al snel in onze vaste gewoonten. Arjan kookt en Kim zorgt voor het huishouden. Met andere woorden; Arjan gooit pasta, groenten en sterke kaas in een pan op de benzinebrander en Kim rolt de matten en slaapzakken uit en richt de tent een beetje in. ‘s avonds zijn de warme douche en het mini kampvuurtje erg welkom want echt warm is het toch nog echt niet, de temperatuur zakt tot zo’n 4 graden.
Arjan moet de volgende dag voor werk ‘s avonds nog een paar uurtjes in Enschede zijn, dit wisten we uiteraard voor de tijd al maar we wilden een beetje kilometers maken en niet alleen een Tour-de-Twente doen dit lange weekend. We pakken de fietsen dus weer op en vertrekken rond de klok van 10 uur weer richting oosten des lands. Op naar Buurse waar we een ander natuurkampeerterrein gevonden hadden.
De straffe wind komt net als gisteren nog steeds uit het noord-westen, vandaag dus in ons voordeel, als we een zeil zouden hebben gehad dan waren de fietstrappers haast overbodig geweest. Via Zutphen en de achterhoek peddelen we mooi met de wind mee naar Buurse.
Bij kampeerterrein “De Meene” zijn we na wat getover van de dame in kwestie met haar computer eindelijk ingecheckt. Het terrein zelf is erg klein, slechts negen kampeerplekken. Mooi klein zou je denken maar helaas is het onderdeel van een grotere algemene “bingo” camping wat de komende dagen het nodige lawaai op zal gaan leveren, helaas. Dit terrein valt dus bij deze in de categorie “1x, nooit weer”
Het werk ‘s avonds gaat mooi vlot en rond 22u fietsen we vanuit Enschede door de koude donkere nacht terug naar Buurse. De kilometerteller tikt bijna de 120km voor vandaag. Na een whisky bij de tent duiken we ons bed in. Helaas kunnen we het beide ‘s nachts niet heel erg warm krijgen. “Ja ja… we moeten nog steeds een stel nieuwe slaapzakken realiseren we ons voor de zoveelste keer”
Door de toch aardig wat kilometers in onze ongetrainde benen heeft Kim behoorlijk last van haar knieën gekregen. Waarschijnlijk overbelast. De volgende dag doen we dus eigenlijk vrij weinig, behalve een mooi stuk lopen door het nabij gelegen Witte Veen gebied en ‘s avonds gaan we naar het paasvuur van Buurse. Lekker warm 🙂
Inmiddels is het alweer 2de paasdag, tijd om weer richting huis te fietsen. Via een leuke route, helaas weer met straffe tegenwind, fietsen we langzaam terug naar het pittoreske Almelo. Kim’s knieën zijn nog steeds pijnlijk dus de nodige pauzes worden zelfs op deze paar kilometers ingelast.
Eenmaal thuis gaat de rosé er erg soepel in. Te soepel…
“Country of flowers, windmills and bicycles” This is how foreigners often think about our homecountry. It’s also well known that half of Holland is under sea level and we have loads of dams & dikes to hold the water out.
This is a story about a cycle trip through Zeeland, the part of Holland famous because nearly everything describes above.
The whole world knows New Zealand. It’s discovered in 1642 bij the Dutch explorer Abel Tasman. It was Tasman who gave it it’s name, named after Zeeland.
It’s early in the morning, the car is packed with two bicycles and camping stuff for a few weeks. Our route this morning is south-west, down to Zeeland.
We parked the car near a campsite to be picked up in a few weeks.
Cycling with a 7 year old girl is totally different as an usual cycling trip. You have to stop more often for a break, you can not make as many kilometers as you should like and kids need to play with other kids so once in a while so you have to stay on campsites for more then one night so now and than. But it definitely also has it’s positive side. I like ice cream as well, if travelling slower you see more in less km’s and as travelling with just the two of us you get to know each other even more better then you did before…
We did many, many dams & dikes.
Had many great views.
Had some fights once in a while.
Wandered around in Mini Mundi.
Took some boats.
And we finally reached Zierikzee again, the place the car was parked a few weeks ago.
Traveling with kids… just go with the flow, it’s not harder then travelling without them but you should just take more time for everything and don’t go as fast as you want. A little more regularity in the days is also recommended 😉
Eat, Cycle, Ice-cream, Cycle, Eat, Sleep, Repeat.
I can so you can….
By growing older lifestyles are continuously changing and at some point you find yourself asking te question “What are the things in life that you would like to have done someday?” In the Western world, women happily have a lot of choices and possibilities, we don’t need to be dependent on men, can go wherever we want and we can decide for ourselves whether we want to have children, or not, thanks to the contraceptive. Although the standard still is that women get children. I am a woman without children, which does not mean that I would not have wanted them, or that I don’t like children 😉 “If I was not to be a mom, what was the thing I really wantend for me, at least for now?” Often I have many great ideas in my head, but unfortunately just a few are carried out. One of the ideas I really wanted to do was to travel alone somewhere with just me, myself and I. Traveling on my own, being able to be independent and happy without needing anyone else for it. It took me a while before I was finally brave enough to take the plunge. It was decided, I should go on my bicycle. Why my bike? Well because when I’m riding it I always feel great! Feel my body working, feel the wind and smell the nature. So I packed my bicycle with camping stuff and all other things I needed to travel on my own and went. I was excited about the trip, but it also scared me a bit. But I thought; “just go for it girl! If the “http://cyclingdutchgirl.com” can travel on her own for so many years with just a bicycle all over the world, then I most certainly must be able to overcome a few days, right?”
The trip was a great experience. I learned a lot; When traveling alone, people make easier contact, total strangers are very interested in what you’re doing and they want to help you with everything. And important, I never felt unsafe, not even by night, all alone in my teeny-weeny-tent.
“My huge tent 🙂
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
