Exactly one month after we came back home again our local newspaper the Tubantia posted a nice article about our cycling trip.
We searched for contact with the Tubantia when we where still in Ushuaia. Reporter Hans Brok replied instantly and just a few days after our return in Holland he took his interview in our apartment, which was still full of unloaded moving boxes by that time.
Author: 2WF Page 1 of 9
We arrived in Ushuaia a week before our plane to Holland departs. So one week to spend in and around Ushuaia. We tried to organise a Warmshowers host to stay with for this last week but unfortunately non of the eight addresses we wrote too in Ushuaia did respond on our request or did host other cyclists already. But this is no wonder since Ushuaia is a popular city to start or end a long distance cycling trip.
We organise a cosy AirBnB address to stay with.
The week flies by fast. We take a lot of rest, we organise bike boxes to transport the bicycles in the airplane and we discover Ushuaia. Kim also updated her portfolio since she has to find a new job back home.
Around town there are some pretty spots to discover but we don’t visit the National Parks or Glaciers around Ushuaia. I think we have seen enough of Patagonia and besides, the place is also very touristic and therefore expensive. Why pay a lot of money for something we have seen already many times for free?
The flight back to Holland did start full of stress because Arjan had to cut off a pedal from his bicycle at the airport. The rest of the trip home goes smooth.
Some statistics from the last 1,5 year:
– In total we cycled 22.323 km.
– Our trip was 566 days of which we have cycled 337 days.
– We did spend 1.438 hours in the saddle.
– Our average speed was 15,52 km p/hour.
– Our average day distance was 66,24 km p/day
– Elevation gain 147.278 meters. (We cycled 16,64 times up the Mount Everest)
– Elevation loss 150.148 meters. (We downhilled 16,97 times Mount Everest)
– With the two of us we just had 29 flat tires.
By bike
Sometimes,
When I’m on the bicycle
cycling,
then I sometimes think
nothing is wrong with me.But when I think
Then I think:Don’t think too much if you can
because you have to go even further.Herman Finkers
After we finished the Carretera Austral in Chile we took a ferry to Puerto Natales. (Still in Chile) In the Puerto Natales area we did the Torres del Paine hike. Stories and pictures can be found in a previous blog.
From Puerto Natales we are going to cycle the last part of our trip. Tierra del Fuego, Land of fire. It's a very empty part of the world, a bit like Alaska where we started this trip but also a lot different at many points.
We meet the notorious extreme hard winds, empty pampas and extraordinary wildlife. We try to camp as far as the wind or shelters make it possible.
At the Chile-Argentina border they discover incorrect stamps in our passports but they also give us food for on the road.
In the last kilometers of our trip we eat loads of empenadas, we ignore fences and we skinny dip in one of the most southern lakes of the world. Brrrrr.....
Have fun reading.
End of the World but not the very last end of our trip. We are not back home yet. At the moment we are discovering Ushuaia, we have to organize bicycle boxes and we will count out some statistics about kilometers, flat tires and that kind of things.
So we can say "Stay tuned, this story will continue!"
Thanks for reading and bye for now. Kim & Arjan.
Ik zit hier voor onze tent zoals Kim er zit op de foto hierboven. Voor dezelfde tent, op dezelfde plek ergens op Tiera del Fuego, Vuurland.
Een idyllisch plekje te midden van oude dode bomen overgroeid met een lichte laag mos.
Een idyllisch plekje te midden van oude dode bomen overgroeid met een lichte laag mos.
Toen we hier aankwamen zagen we een wegwijzer met daarop Ushuaia 151km. Het einde van de wereld noemen ze het hier. Is dan, met andere woorden, over 151km het einde van de wereld?
Geografisch gezien dan. Het zal niet zo zijn dat over 151km de wereld zal vergaan.
Maar dan nog, ook geografisch gezien is het een rare uitdrukking. Zullen de mensen hier nog geloven dat de wereld plat is? Lijkt me niet.
En als er een einde van de wereld is, is er dan ook een begin van de wereld? Zo ja, waar ligt dat begin dan?
Wij begonnen onze fietsreis in het uiterste noorden van Alaska. Maar ook in Alaska noemden ze dat ‘Het einde van de wereld.’
We mogen dus aannemen dat we van het ene einde van de wereld naar het andere einde van de wereld zijn gefietst en dat er geen begin van de wereld is. Althans, die zijn wij onderweg niet tegengekomen.
Toen we in Equador op de evenaar stonden, er een eitje op een spijker konden zetten en het water in twee verschillende richtingen in een afvoerputje zagen verdwijnen, toen noemden ze dat ‘Het middelpunt van de wereld.’ Maar dus niet het begin van de wereld. Waar ligt dat begin dan? Misschien voor ons in Nederland omdat we daar geboren zijn? Joost mag het weten. Sorry Joost!
Nu we hier zo ons blijkbaar tweede einde van de wereld naderen denken we regelmatig na over hoe het zal zijn om weer terug naar het begin van onze wereld te gaan, naar Nederland.
Kunnen we er weer aan wennen om permanent tussen stille muren van beton te slapen in plaats van in een dun gehorig tentje waar je alles van buiten meemaakt behalve de nattigheid, en dat van je buren als je op een camping staat?
Waar je geen vreemde dierengeluiden meer midden in de donkere nacht hoort en waar je niet een duizelende sterrenhemel ziet als je even de behoefte hebt om een boom water te geven.
Maar ook, waar je naakt in bed kunt liggen in plaats van met een dikke jas aan en muts op, zonder dat je het gevoel hebt de volgende ochtend niet levend te halen vanwege een stevige onderkoeling.
Kunnen we er weer aan wennen dat het leven in Nederland tien keer zo snel gaat? De drukte van te volle agenda’s, het georganiseerde en dat overal regeltjes voor zijn?
Gestrest zullen we waarschijnlijk niet snel worden maar kunnen we de relaxte instelling van ‘wat vandaag niet komt, komt morgen wel’ weer deels opgeven?
En het feit dat we ons eigenlijk alleen maar druk hoefden te maken over ‘Hebben we eten en drinken genoeg om de fietsafstand naar de volgende stad of winkel te kunnen overbruggen’?
Het was een erg simpel en overzichtelijk leventje.
En hoe zal het zijn om de indrukwekkende landschappen waar we bijna continue doorheen reisden op te moeten geven? Landschappen die voor ons al bijna als vanzelfsprekend ervaren worden. Nederland heeft ook zeer zeker zijn charmes en mooie plekken, maar we zien toch wel duidelijke verschillen hoor.
Waar we zeker wel aan kunnen wennen is dat we iedereen weer gewoon kunnen verstaan, en wij ook weer worden verstaan. Eerlijk is eerlijk, met de Spaanse taal zijn we wel een beetje klaar. Na meer dan een jaar in Spaanstalige gebieden te hebben rondgereisd verheugen we ons weer op het Nederlands.
Een tweede ding wat we ook zeker weer gaan waarderen is dat we iedereen die we hebben moeten missen weer om ons heen zullen hebben. We hebben jullie gemist!
Daarover, we zijn wel erg benieuwd of we nog steeds op dezelfde golflengte zitten met iedereen thuis.
Zullen ze thuis onze verhalen en enthousiasme snel zat zijn omdat toch alles al op onze website en Instagram te zien was? Valt het überhaupt wel te bevatten hoe verschrikkelijk veel we mee hebben gemaakt in een zo’n relatief korte tijd als je er zelf niet bij was?
En hoe zullen wij zelf tegen Nederland aankijken? Misschien klinken de dingen waar iedereen zich daar ‘in begin van de wereld’ druk om maakt ons, hier zo aan het ‘einde van de wereld’,wel erg vreemd in de oren.
We hebben 1,5 jaar erg minimalistisch geleefd. Zullen we ons nog druk kunnen maken over de kleine dingetjes? De laatste mode, een puike huisinrichting, een mooie auto/motor, het weer of het hectische leven in het algemeen?
We gaan het allemaal meemaken. Wij stappen zo weer op de fietst en trappen relax de laatste paar kilometers erop.
Op naar het einde van de wereld!!!
Voor iedereen thuis, tot snel!!! We houden van jullie ?
If you think about Patagonia you probably will think about dark skies, snow, ice, glaciers, waterfalls and after all you will probably think about a rough and unpolished nature.
Torres del Paine is one of those National Parks which has it all. Through this park a hiking trail leads along many wonders of nature. Although it is no Disneyland, around a half million people a year drag themselves over those rough trails, so did we. Enjoy...
DAY 1
DAY 2
DAY 3
DAY 4
DAY 5
Back in Puerto Natales we stay an extra day at our hostel with campground. From here we will continue cycling to Ushuaia, our final destination of our 1,5 year cycling trip. It's around 780km to Ushuaia, not far anymore but we will go via an isolated bikepacking route over artic tundra and along a colony with 1,2m high King Penguins.
When we arrive in Ushuaia we will try to put the last blog online before we hop in the airplane back to Holland at the 22nd.
Will be continued...
Thanks for reading, Kim & Arjan
After cycling the Ruta 40 in Argentina we hop over into Chile to cycle further south. In Chile we picked up the famous Carretera Austral. The Carretera Austral is a road to connect a lot of small rural villages in southern Chile. The road is roughly 1240km long and leads through a very rural but stunning part of Chile. Beside Alaska we found this one of the most beautiful parts of our cycling trip through the Americas, for so far. 😀
Have fun watching and reading again.
Mendoza, Argentina into Chile.
After we had some resting days in Mendoza we continued further south via the Ruta 40. It took nearly a day of cycling before we got rid of the city and cycled into the country side again.
On our open street maps a large part of the Ruta 40, a bit after Mendoza seemed to be pampas (gravel) but it was actually pretty good brand new asphalt. Much more south our map promised asphalt but we ended up on an 250 km bad ass pampas road. Every day gives surprises, even in Argentina.
In the end, the road was not the problem but the strong head winds. At some days so strong we had to walk and push our bicycles. We did camp underneath bridges and slept in water wash-outs underneath the road.
Our goal of this all was the touristic town of San Martin de los Andes and the stunning Seven Lake Road into Chile.
Have fun reading 😉
---
---