Kim’s longest birthday
Kim’s longest birthday starts in a pub in Iceland. It is around 12 o’clock at night and we drive up to the local pub that Simon, our host, recommended. Once the three of us have arrived, the first half-liter glasses of Gull come to the table and there is a toast to Kim’s birthday ??
Gull is the local beer here. Did you know that beer in Iceland has only been legal since 1989?
In a second bar we visit we see tough Vikings dancing on Justin Bieber, special to see we can report.
When it gets light outside again we find our bed … was it really dark? Euh… nope?
The next morning it is early to cycle back to the airport. In contrast to all rain from last week, it is now super nice weather.
In the Bike Pit we make the bikes ready for transport again and we pack the remaining luggage so that we both only have 1 baggage left. On to Anchorage, Alaska!
The lady at the check-in desk is super friendly and checks all luggage in one go to Deadhorse, including the bikes. Do not ask how it can be done, but we do not have to pay extra this time.
The flight of almost 7 hours is boring but goes well with fantastic views over Greenland and Northern Canada. During the passport control at arival, our travel plans are once again thoroughly reviewed by the customs officer, the friendly man takes a few fingerprints again, prints our longterm visas and we are allowed to continue. ??
As we walk past the baggage belts we see our bags by chance, despite the fact that they were booked directly to Deadhorse, our flight destination for tomorrow. A bit later the bikes come too. This means that we have to arrange bicycle storage for the night or that we have to take them to our hotel. But we will not get away so easily. America is very afraid of diseases from outside the country and we are asked if the bikes are clean. Euhm nope… we just came from Iceland. After a cursory check of the staff of the agriculture department, it is decided that they should be removed from the boxes and disinfected.
Peter arrives with a lot of wipes and a spray can of disinfectant and starts to drift fiercely. Thanks to Peter we start our journey on clean bikes 🙂
We are looking for a place where we can park our bicycles safely and call the Ramada hotel for the free pick-up at the airport.
It is now half past seven in the evening local time. For us, it is half past four at night in Iceland time and we are very hungry.
A thick fresh Alaskan salmon fills Kims burger, It’s still her birthday and now finally it feels like a birthday.
Unfortunately, the day is not over yet, despite the fatigue that is beginning to dawn, we still have to arrange food for two weeks to survive in the desolate area between Deadhorse and Fairbanks. We already knew this and had invented that there is a Wallmart Superstore in Anchorage that also sells a lot of outdoor stuff. This includes special outdoor instant meals.
Mike from the Ramada hotel is kind enough to take us to the superstore and we throw our shopping cart in full speed with food for two weeks. We want to sleep as soon as possible and hop in at 10 pm. The alarm clock is set at 4 o’clock.
Our flight is at 7 o’clock and we get back to the airport well in time to pick up the bikes again for our last flight for the next 1.5 years. On to the area of The Last Frontiers.
Kim’s langste verjaardag
Gull is het lokale bier hier. Wist je trouwens dat bier op IJsland pas since 1989 legaal is?
In een 2de bar die we bezoeken zien we stoere Vikingen dansen op Justin Bieber, een bijzonder gezicht kunnen we melden.
Als het buiten weer licht wordt zoeken we ons bed op… was het eigenlijk wel donker geweest? Nee dus.
De volgende ochtend is het vroeg op om terug te fietsen naar de luchthaven. In tegenstelling tot alle regen van afgelopen week is het nu super lekker weer.
In de Bike Pit maken we de fietsen weer klaar voor transport en de overige bagage pakken we zo in dat we beide nog maar 1 stuks bagage hebben. Op naar Anchorage, Alaska!
De dame aan de incheckbalie is super vriendelijk en checkt alle bagage in één keer door naar Deadhorse, inclusief de fietsen. Vraag niet hoe het kan maar bijbetalen hoeven we dit keer niet.
De vlucht van bijna 7uur is saai maar verloopt goed met fantastische uitzichten over Groenland en Noord Canada. Bij de paspoortcontrole worden onze reisplannen nogmaals goed doorgenomen door de douanier, de vriendelijke man neemt nog maar eens een paar vingerafdrukken, drukt een stempel op onze longterm visa’s en we mogen door. ??
Als we voorbij de bagagebanden lopen zien we bij toeval onze tassen liggen, dit ondanks dat ze rechtstreeks door geboekt waren naar Deadhorse, onze vliegbestemming voor morgen. Even later komen de fietsen ook. Dit betekend dat we fietsopslag moeten gaan regelen voor de nacht of dat we ze mee moeten nemen naar ons hotel. Maar zo makkelijk komen we er niet vanaf. Amerika is erg bang voor ziektes van buitenaf en we worden dus gevraagd of de fietsen schoon zijn. Euhm nee… we komen net uit IJsland. Na een vluchtige controle van het personeel van agraculure afdeling wordt besloten dat ze uit de dozen moeten en ontsmet moeten worden.
Peter komt aan met heel veel doekjes en een spuitbus ontsmettingsmiddel en begint driftig te poetsen. Met dank aan Peter beginnen we onze reis op schone fietsen 🙂
We zoeken een plek waar we tegen betaling onze fietsen veilig kunnen stallen en bellen het Armada hotel voor de free pick-up van de luchthaven.
Het is inmiddels half 7 in de avond locale tijd. Voor ons gevoel is het half 4 ‘s nachts IJsland tijd en we hebben berenhonger.
Een dikke verse Alaskaanse zalm vult de burger van Kim, ze is nog steeds jarig en voelt zich nu ook eindelijk jarig.
De dag is helaas nog niet voorbij ondanks de vermoeidheid die begint toe te slaan, we moeten nog voor twee weken aan eten regelen om te kunnen overleven op het desolate gebied tussen Deadhorse en Fairbanks. We wisten dit natuurlijk al en hadden uitgevonden dat er in Anchorage een Wallmart Superstore zit die ook erg veel outdoor spul verkoopt. Waaronder dus speciale Outdoor instant maaltijden.
Mike van het Armada hotel is zo vriendelijk om ons naar de superstore te brengen en we gooien onze winkelkar in sneltreinvaart vol met eten voor twee weken. We willen slapen en stappen om strak 22uur in bed. De wekker wordt gezet op 4uur.
Onze vlucht gaat om 7uur en we laten ons ruim op tijd weer op de luchthaven afzetten om de fietsen weer op te kunnen pikken voor onze laatste vlucht voor de komende 1,5 jaar. Op naar het gebied van The Last Frontiers.
