One Week On Iceland - Part 2

We maakten ons klaar voor een derde poging om Reykjavik te bezoeken en stapten wederom vol goede moed op de fiets om de nodige 12 kilometer af te leggen om in Down Town Reykjavik te komen.
Het fietspad er naar toe was ons inmiddels bekend, het regende lichtjes. Eenmaal in het centrum aangekomen was de miezer regen overgegaan in een flinke bak koud water, snel ergens naar binnen duiken dus.

In een supermarkt zien we een zwerver voor de koeling op de grond zitten. Hij zit zich te goed te doen aan al het lekkers in de schappen. We hebben met de man te doen, hij heeft ze duidelijk niet alle 24 in het kratje zitten en wordt even later door de politie meegenomen. Buiten is het iets minder gaan regenen en we zoeken even onderdak om ook wat te eten. In de supermarkt eten lijkt ons niet zo’n goed plan, we hebben net gezien waar dat op uit kan draaien. Als we weer doorlopen richting The Old Harbour van Reykjavik komt het wederom met bakken uit de lucht. We houden Reykjavik voor gezien en gaan terug naar “ons” appartement.

Voor onze volgende vlucht pakken we al onze fietstassen opnieuw in. We willen proberen met minder tassen op de luchthaven te staan zodat we minder hoeven bij te betalen. We vliegen wederom met Iceland Air met hun One Bag Policy.
Wij hebben op de fietsen ieders 6 tassen, dat is 5 te veel. We pakken veel bij elkaar in en knopen tassen aan elkaar.

Het is inmiddels opgeklaard en we maken nog even een laatste rondje door Hafnarfjordur, de buitenwijk van Reykjavik waar we afgelopen week verbleven.

Onze kleurrijke achterburen van afgelopen week.

Het Cafe...

Kerk van golfplaten gemaakt.

De Haven.

Dit is voorlopig het laatste berichtje voor de komende paar weken. Zondagmiddag stappen we op het vliegtuig naar Anchorage, de hoofdstad van de 49ste staat van Amerika, Alaska!
Kim is die dag jarig en dat is ze dan 32uur lang aangezien we met de tijd meevliegen.
Vanaf Anchorage vliegen we door naar Deadhorse, ver boven de Arctische cirkel, ver boven de bomen grens in het uiterste noorden van Alaska.

There is Deadhorse!

Na voldoende proviand te hebben ingeslagen fietsen we via de Dalton Highway naar het zuiden, naar Fairbanks. Het echte begin van onze fietsreis dus.
Tussen Deadhorse en Fairbanks ligt 800km arctische toendra, rijden de Ice Road Truckers, huilen de wolven, vangen beren zalmen, rennen de kariboes maar is geen WiFi, 3G, 4G of is überhaupt een mobiel netwerk beschikbaar. Door veel fietsers omschreven als één van de Heilige Gralen van het toerfietsen.

Of te wel;

No phone, no pool, no pets, no cigarettes. Ultimate freedom. An extremist. An aesthetic voyager whose home is the road. No longer to be poisoned by civilization he flees, and walks alone upon the land to become lost in the wild.

Christopher McCandless

P.s. we zijn wel te volgen via de Live GPS Tracker, dat hebben we dan wel weer wat beter voor elkaar dan McCandless had 😉

Nog een allerlaatste nieuwtje net vers van de pers; In Fairbanks hebben we weer een Warmshowers adres kunnen regelen. Dit keer bij Jess & Robin die in een mooi buitenhuis, net iets buiten Fairbanks wonen.